Wednesday, January 23, 2013

လြမ္းရတဲ့ ေဆာင္းညေနခင္းေလးသို႔-

အရိုးေတြတာက်န္ေနရတဲ့
ေတာင္ထိပ္ကသစ္ပင္ရဲ ႔ေအာက္မွာ
အထိက်န္စြာနဲ႔ 
ငါထိုင္ေနတယ္... ခ်စ္သူရယ္
လက္ကေလးေတြတဲြကာ
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ လမ္းေလွ်ာက္ရတာလည္း
သဘာ၀က်ပါတယ္... ခ်စ္သူရယ္
တစ္ခ်ိန္က အတူထိုင္ခဲ့ဖူးတဲ့
ခံုေလးမွာ အခုေတာ့...
ငါတစ္ေယာက္တည္းေပါ့-
ေလဒဏ္ခံရလို ေၾကြက်လာတဲ့
သစ္ရြက္ေလးေတြ...
ေျမခခဲ့တာကို ေငးၾကည့္ေနရင္း
မ်က္ရည္အျပည့္နဲ႔
မင္းကိုအရမ္း
သတိရေနတယ္ ခ်စ္သူရယ္ :)


0 Comments:

Post a Comment

 
back to top